Σήμερα που γράφεται αυτό το σχόλιο, έχει ήδη ανακοινωθεί από το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύεται ο απεργός πείνας Δημήτρης Κουφοντίνας, ότι η ζωή του πλέον έχει φτάσει σε επικίνδυνο σημείο και απειλείται άμεσα.

Τελεσίγραφο ενός μήνα έστειλε η «Ελληνικό ΑΕ» στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού, για να εγκαταλείψει τον χώρο όπου στεγάζεται από το 2011, ώστε να ξεκινήσουν οι εργασίες κατεδάφισης για την επένδυση της Lamda Development.

Τη Δευτέρα 21η Ιανουαρίου 2019, ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα Πλημ/κών Αθηνών, για τη χρήση επικίνδυνων χημικών ουσιών, από τις Δυνάμεις Δημόσιας Τάξης, στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία της Κυριακής 20ης Ιανουαρίου 2019.

Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει υιοθετηθεί η εκπτωτική μέρα Black Friday, προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα.

Την Δευτέρα 12 Φεβρουαρίου 2018, εμφανίστηκε στην εκπομπή της ΕΡΤ1 "Δεύτερη Ματιά", ο πρόεδρος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής Κωνσταντίνος Λουράντος, με αφορμή τη δημόσια συζήτηση που γίνεται γύρω από το σκάνδαλο Novartis.

Όπως ανέφερε ο κ. Λουράντος (το σχετικό απόσπασμα βίντεο από το web tv της ΕΡΤ, από το 1:45:48) , κατά τη διάρκεια των μνημονίων μειώθηκε όντως η δημόσια δαπάνη για τα φάρμακα, αλλά αυτό που αποσιωπάται είναι ότι αυξήθηκε σε μεγάλο βαθμό η ιδιωτική φαρμακευτική δαπάνη.

Αυτό έγινε με τρόπους όπως

• Η αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στην αγορά των φαρμάκων
• Η επιβάρυνση των ασφαλισμένων με τη σημαντική διαφορά τιμής γενόσημου από το συνταγογραφούμενο ή το προτιμούμενο από τον ασφαλισμένο φάρμακο
• Μεγάλος αριθμός φαρμάκων που στο παρελθόν συνταγογραφούντο, πλέον δεν συνταγογραφούνται
• Η απελευθέρωση της τιμής των ΜΗΣΥΦΑ

Οι φαρμακευτικές εταιρείες στην προσπάθειά τους να αναπληρώσουν τη μείωση της κερδοφορίας τους από τις μειώσεις των τιμών των συνταγογραφούμενων φαρμάκων, αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές των ΜΗΣΥΦΑ, με παραδείγματα, όπως το Depon από τα 0,75€ στο 1€ (αύξηση 33%), τα αντιβηχικά από τα 4€ στα 8€ (αύξηση 100%), τα κολλύρια από τα 3€ στα 6€ (αύξηση 100%).

Επομένως, σύμφωνα με τον κ. Λουράντο, δεν θα πρέπει να επαίρονται οι υπουργοί Υγείας επειδή μείωσαν την δημόσια φαρμακευτική δαπάνη, διότι ναι μεν μείωσαν την επιβάρυνση των ασφαλιστικών ταμείων και του κρατικού προϋπολογισμού, αλλά στην πραγματικότητα μετακύλισαν αυτή τη δαπάνη απευθείας στους πολίτες.

Να ξεκινήσουμε από το αυτονόητο, ότι είναι απόλυτα καταδικαστέα η δολοφονία ενός ανθρώπου. Εμείς θέλουμε να εστιάσουμε και να σχολιάσουμε κάτι άλλο. Την απόφαση του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών για επταήμερη αποχή, εξαιτίας αυτού του θλιβερού γεγονότος.

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση του Δικηγορικού Συλλόγου, η αποχή αποφασίσθηκε "ως ελάχιστη ένδειξη πένθους", "αλλά και ως ελάχιστη αντίδραση κατά της τυφλής δολοφονικής βίας στους ασκούντες το δικηγορικό λειτούργημα".

Κατ' αρχήν δύο παρατηρήσεις. Η δολοφονική βία δεν ήταν τυφλή, δηλαδή δεν άρχισε κάποιος να πυροβολεί μέσα στο πλήθος, αδιακρίτως. Ήταν απόλυτα στοχευμένη και αφορούσε ένα συγκεκριμένο δικηγορικό λειτουργό και όχι το σύνολο όσων ασκούν τη δικηγορία.

Τώρα όσον αφορά τις 7 ημέρες αποχής των δικηγόρων, δεν θυμόμαστε να υπάρχει ανάλογο προηγούμενο, σε οποιονδήποτε άλλο επαγγελματικό κλάδο, να αποφασίσει δηλαδή μετά από τη δολοφονία ενός μέλους του, ως τρόπο αντίδρασης, την πολυήμερη απεργία.

Σε ανάλογη περίπτωση, τότε που ο οδοντιατρικός κόσμος είχε παγώσει από τη δολοφονία του Τάσου Κατέχη, Επίκουρου Καθηγητή της Περιοδοντολογίας ΕΚΠΑ, κανείς από τον χώρο της Οδοντιατρικής δεν υποστήριξε ότι η δολοφονία στρεφόταν κατά του συνόλου των οδοντιάτρων, ούτε έκλεισαν τα οδοντιατρεία για μία εβδομάδα.

Οι δικηγόροι με σχετική ευκολία έχουν αποφασίσει και άλλες φορές στο παρελθόν ακόμα και πολύμηνες απεργίες, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην παθογένεια της υπερβολικής καθυστέρησης απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας, ίσως γιατί είναι ο επαγγελματικός κλάδος του οποίου οι αποφάσεις συχνότερα έχουν και πολιτικά κίνητρα.

Τελικά αυτή η απεργία-διαμαρτυρία έναντι ποίου στρέφεται; Της κυβέρνησης, των αυτουργών της δολοφονίας, της κοινωνίας; Το γεγονός ότι στην ανακοίνωση του ΔΣΑ δεν γίνεται καμία αναφορά στους πελάτες τους, αυτούς που θα δουν την εκδίκαση των υποθέσεών τους να αναβάλλεται για μήνες (πιθανόν για πολλοστή φορά), πιστοποιεί ότι είναι οι τελευταίοι για τους οποίους πραγματικά νοιάζονται όταν παίρνουν ανάλογες αποφάσεις.

Το OneNote της Microsoft και το Evernote είναι τα πιο γνωστά προγράμματα για να κρατούμε οργανωμένες σημειώσεις.

Για να ανακαλύψει ο χρήστης αυτό που του ταιριάζει καλύτερα θα πρέπει να τα δοκιμάσει. Το μεν Evernote προσφέρει το βασικό του πακέτο δωρεάν, το δε OneNote προσφέρει ένα μήνα δωρεάν για δοκιμή ή εντελώς δωρεάν μία περιορισμένη εκδοχή του προγράμματος.

Αν δεν θέλετε να μπείτε στη διαδικασία να δοκιμάσετε τα δύο προγράμματα, μπορείτε να δείτε την παρουσίασή τους σε πολλά βίντεο στο YouTube, για να σχηματίσετε γνώμη.

Προσωπικά, όταν ξεκίνησα να κρατώ σημειώσεις δεν πίστευα ότι στην πορεία θα γινόταν για μένα τόσο απαραίτητο και αναντικατάστατο, το να κρατώ οργανωμένες σημειώσεις για τα πάντα. Για τα οικονομικά, τους λογαριασμούς, τις αγορές, την εφορία, το αυτοκίνητο, τις επισκευές του σπιτιού, τον κήπο, τους υπολογιστές, τα passwords, τα τηλέφωνα, τις περιφερειακές συσκευές, τις βιντεοκάμερες και τις φωτογραφικές μηχανές με τον εξοπλισμό τους, τη μουσική, τον κινηματογράφο, τα ταξίδια, τη διασκέδαση ..

Κι όταν λέμε σημειώσεις, δεν εννοούμε απλώς μερικές γραμμές κειμένου. Εννοούμε, κείμενα, σχεδιαγράμματα, πίνακες, χρώματα, λίστες, φωτογραφίες, βίντεο, όλα οργανωμένα μέσα σε δεκάδες σημειωματάρια, με χιλιάδες σημειώσεις, στον υπολογιστή, στο κινητό, στον φορητό ή το τάμπλετ, μέσω cloud. Αν δεν έχετε δοκιμάσει να χρησιμοποιείτε ολοκληρωμένες εφαρμογές σημειώσεων, κάντε το, αξίζει τον κόπο. Το πιο πιθανό είναι ότι θα σας φανούν τόσο χρήσιμες, που θα σας γίνουν απαραίτητες.

Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε μερικές έννοιες. Να προσδιορίσουμε τα όρια της κοινωνικής ευαισθησίας και αλληλεγγύης και τα όρια της κοινής λογικής.

Ανάμεσα σε αυτούς που έχουν κόκκινα δάνεια υπάρχουν πολλές κατηγορίες δανειοληπτών, οι οποίες θα πρέπει να προσεγγιστούν με διαφορετικό τρόπο η κάθε μία. Για όσους έχουν να πληρώσουν και προσπαθούν να εμφανιστούν ότι ανήκουν στους αναξιοπαθούντες, η λύση είναι απλή. Να αναγκαστούν να πληρώσουν.

Όσοι έκαναν αλόγιστη διαχείριση των οικονομικών τους (το έκαναν και πριν από την κρίση, παίρνοντας κάθε λογής δάνειο και φορτώνοντας πολλές πιστωτικές κάρτες με ποσά που ξεπερνούσαν κατά πολύ τα εισοδήματά τους), να αναλάβουν επιτέλους τις ευθύνες τους. Τον ανήμπορο τον βοηθάμε. Τον άσωτο, όχι.

Αυτοί που λόγω της κρίσης είδαν μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα από την επιχειρηματική τους δραστηριότητα να μειώνονται σημαντικά, θα πρέπει να τύχουν μέριμνας, με αναπροσαρμογή των δανείων τους με ευνοϊκότερους όρους. Να μοιραστεί η ζημιά ανάμεσα στην τράπεζα και τον δανειολήπτη.

Αυτοί που τα έχασαν όλα (έμειναν άνεργοι, έκλεισαν την επιχείρησή τους), να τύχουν της μέγιστης δυνατής μέριμνας, αλλά επειδή τα χρήματα που δανείστηκαν είναι κυρίως χρήματα των καταθετών, είναι παράλογο να λέγεται να τους χαριστούν. Αν κάποιος δανείστηκε 100.000 και έχει πληρώσει τις 20.000, τότε το σπίτι που μπήκε ως εγγύηση, να το πάρει η τράπεζα. Αν έχει πληρώσει τις 80.000 και χρωστάει τις 20.000 τότε τη ζημιά να την υποστεί η τράπεζα.

Για την αδειοδότηση των τηλεοπτικών καναλιών ο λόγος, όπου γίνεται ο κακός χαμός.

Μπορεί το ΣτΕ να έχει αποφανθεί από το 2010 με την 3578 απόφαση της ολομέλειάς του, ότι "η επ΄ αόριστον ανοχή της λειτουργίας τηλεοπτικών σταθμών, οι οποίοι ιδρύθηκαν και λειτούργησαν παρανόμως, αντίκειται προς το Σύνταγμα", όμως όλα τα κανάλια έπαιζαν ασταμάτητα σποτάκια, με τη δική του αλήθεια το καθένα, στα οποία ορκιζόντουσαν σε ότι έχουν ιερό, ότι διαθέτουν νόμιμη άδεια λειτουργίας εδώ και δεκαετίες, σε πείσμα της κοινής λογικής.

Φυσικά έκαναν τα πάντα για να μην γίνει ο διαγωνισμός, αλλά τελικά πάλι το ΣτΕ απέρριψε όλες τις αιτιάσεις τους και τα ασφαλιστικά μέτρα που ζήτησαν, αποφαινόμενο ότι "Προεχόντως επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της διαγωνιστικής διαδικασίας, για τη δημοπρασία χορήγησης των 4 αδειών".

Μα γιατί τέτοιο πάθος από μεγάλους επιχειρηματίες της χώρας, να μας ενημερώνουν;

Μα για το προφανές, για το οποίο έχουν μιλήσει πρώην πρωθυπουργοί, όπως ο Κώστας Καραμανλής, με την περιβόητη, αποδιδόμενη σε αυτόν, φράση, για μιντιάρχες νταβατζήδες της πολιτικής ή ο πρώην Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, που κατηγορούσε τα κανάλια της διαπλοκής, ότι θέλουν να ανεβάζουν και να κατεβάζουν κυβερνήσεις, να εκβιάζουν, να χειραγωγούν και να θέλουν να διαφεντεύουν τη χώρα από το παρασκήνιο, γενόμενοι οι ίδιοι η πρώτη εξουσία στον τόπο, χρησιμοποιώντας τους πολιτικούς, ως υποχείριά τους.

Με την αδειοδότηση που γίνεται αυτές τις μέρες, ασφαλώς και δεν μπαίνει τέλος στη διαπλοκή και την παθογένεια που αυτή γεννά στην πολιτική, οικονομική και κοινωνική μας ζωή, αλλά γίνεται ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Τουλάχιστον, να μην πληρώνουμε εμείς τα δάνεια των καναλιών, που δινόντουσαν με πολιτική παρέμβαση, χωρίς τραπεζικά κριτήρια και στη συνέχεια δεν εξυπηρετούνταν.

Και είναι και μία μικρή νίκης της δημοκρατίας. Τουλάχιστον τους πολιτικούς τους ψηφίζουμε και είμαστε άξιοι της μοίρας μας και των επιλογών μας. Τους επιχειρηματίες που θέλουν να τα συγκεντρώσουν όλα στα χέρια τους, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και κινούμενους στο παρασκήνιο, αν δεν μπορούν να τους ελέγξουν οι θεσμοί, τότε ποιός;