Οι συνηθισμένες περιοχές του στόματος που γίνεται piercing είναι η μεσότητα της γλώσσας, ο χαλινός της γλώσσας και τα χείλη.

Το piercing στην περιοχή του στόματος έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες.

Το στόμα συμμετέχει στην έκφραση του προσώπου, στην ομιλία, στη μάσηση των τροφών, στην κατάποση, στην αναπνοή, στο φιλί και την ερωτική συμπεριφορά. Για όλες αυτές τις λειτουργίες γίνονται λεπτεπίλεπτες κινήσεις και απαιτούνται αρμονικές συνεργασίες που η παρεμβολή ενός ξένου σώματος είναι βέβαιο ότι μπορεί να τις δυσχεράνει ή να τις καταστήσει τραυματικές.

Το θαυμαστό στις λειτουργίες του στοματογναθικού συστήματος είναι η συμμετοχή ευκίνητων μαλακών μορίων όπως είναι η γλώσσα και τα χείλη, μεταξύ σκληρών στοιχείων όπως είναι τα οστά των γνάθων και οι κοφτεροί ιστοί των δοντιών.

Είναι προφανές ότι με την παρεμβολή ενός κοσμήματος είναι πολύ πιο εύκολο να διαταραχθούν οι ισορροπίες στο πολύπλοκο λειτουργικό σύστημα του στόματος, παρά σε μία άλλη, σχετικά αδρανή περιοχή, όπως είναι το φρύδι ή το πτερύγιο του αυτιού.

Είναι φυσικό επακόλουθο η τοποθέτηση ενός κοσμήματος μέσα ή γύρω από το στόμα να απαιτεί περισσότερο χρόνο για να το συνηθίσει κανείς, οι λειτουργίες του στόματος να διεκπεραιώνονται, σε κάποιο βαθμό, πιο δύσκολα και οι μικροτραυματισμοί να είναι συχνότεροι σε σχέση με άλλες περιοχές.

Ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για αυτόν που θα υποστεί την επέμβαση, είναι ποιός είναι αυτός που θα την κάνει. Το piercing είναι μία μικρή μεν, πλην όμως χειρουργική επέμβαση.

Εξ όσων γνωρίζουμε (Οκτώβριος 2008), στη χώρα μας όσοι προβάλλουν τους εαυτούς τους ως piercers, δεν έχουν περάσει, τηρουμένων των αναλογιών, από μία ανάλογη διαδικασία όπως είναι η πολύχρονη, επίπονη και εξαιρετικά απαιτητική διαδικασία της ιατρικής εκπαίδευσης σε ένα πανεπιστήμιο, η απόκτηση ενός αξιόλογου τίτλου σπουδών και οι αυστηρές προδιαγραφές για να αποκτήσουν άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, όπως συμβαίνει με τους γιατρούς.

Αυτό σημαίνει ότι οι γνώσεις τους, η δεξιότητά τους και η εφαρμογή των βασικών κανόνων της χειρουργικής ποικίλουν ανεξέλεγκτα μεταξύ των piercers. Επομένως οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στο να επιλέξουν το κατάλληλο πρόσωπο στο οποίο θα απευθυνθούν γι αυτό το σκοπό.

Αν θεωρήσουμε ενδεικτική μία μελέτη που δημοσιεύτηκε στις ιστοσελίδες του περιοδικού του Βρετανικού Ιατρικού Συλλόγου (φυσικά αφορούσε ανθρώπους που έχουν κάνει piercing στη Βρετανία, όπου τα δεδομένα για τους piercers είναι διαφορετικά), οι επιπλοκές που παρατηρήθηκαν σε επεμβάσεις piercing δεν συμβαίνουν σπάνια.

Σύμφωνα με αυτή την έρευνα, το 25% των ανθρώπων, δηλαδή ο ένας στους τέσσερεις που έκαναν piercing σε κάποιο σημείο του σώματός τους (εκτός του λοβού του αυτιού), αντιμετώπισαν επιπλοκές.

Από τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν επιπλοκές, το 15% αναγκάστηκε να καταφύγει σε κάποιο γιατρό για να βοηθηθεί και σε ορισμένες περιπτώσεις χρειάστηκε νοσηλεία σε νοσοκομείο.

Το σημαντικότερο εύρημα αυτής της μελέτης σχετικά με το θέμα που συζητούμε (η οποία σημειωτέον έγινε σε 10.503 άτομα άνω των 16 ετών)  είναι ότι από όλα τα σημεία του σώματος που γίνεται piercing, αυτό που εμφάνισε τις περισσότερες επιπλοκές ήταν η γλώσσα.

Το 50% των ανθρώπων που έκαναν piercing στη γλώσσα, αντιμετώπισε επιπλοκές. Παρά τα αποδεδειγμένα πολλά προβλήματα όμως, η γλώσσα αποτελεί μία από τις πιο δημοφιλείς θέσεις για piercing στο δυτικό κόσμο.